Hoogbouw aan de Sloterplas Afdrukken

 

De Westelijke Tuinsteden bestonden in 2012 zestig jaar. Een goed moment om stil te staan bij de interessante locaties en architectuur die het gebied rijk is. Aflevering twaalf van deze rubriek, verzorgd door vrijwilligers van de vereniging ProWest, Erfgoedvereniging Heemschut en het Cuypersgenootschap.

 

Hoogbouw aan de Sloterplas

 

De drie grote galerijflats aan de Burgemeester Hogguerstraat aan de Noordzijde van de Sloterplas; 28 augustus 2012.

Foto: Erik Swierstra.



Door: Alex Hendriksen - Cuypersgenootschap

Aan de noordkant van de Sloterplas staan drie hoge, lange, witte galerijflats van de architect Piet Zanstra. De flats tellen dertien woonverdiepingen boven een kantorenlaag. Ze zijn noord-zuid georiënteerd zodat de zijde met de balkons de meeste zon ontvangt. Een fantastisch uitzicht over het water en het groen valt de bewoners ten deel, geheel in overeenstemming met de licht-lucht en ruimte gedachte die de basis vormt van de Westelijke Tuinsteden.

Flats van een dergelijke grote schaal waren eerder uitzondering dan regel tijdens de bouw van de Westelijke Tuinsteden. Uit onderzoek was gebleken dat de levensstijl die nodig was voor bewoning van hoogbouw alleen geschikt was voor hogere milieus. Ook was hoogbouw in de jaren na de oorlog nog vrij duur. Toch had de afdeling Stadsontwikkeling voor deze plek aan de noordoever van de Sloterplas hoogbouw gereserveerd. Zo’n open plek bij de grote waterplas was zeer geschikt voor hoogbouw omdat omringende bebouwing afwezig was en de flats dus geen nadelige schaduw veroorzaakten en omdat juist op zo’n open en centrale plek op de schaal van de Westelijke tuinsteden hoogbouw een markant herkenningsteken was. Uit de vele tekeningen van de Afdeling Stadsontwikkeling van deze flats voor de realisatie blijkt hoe belangrijk zij de betekenis van deze plek en de vorm van dit ensemble vond. Uiteindelijk koos men voor een ontwerp van de architect Piet Zanstra.

Zanstra was een architect die als een van de eersten in Nederland bouwde met een dragend staalskelet, waardoor ruimtelijk meer mogelijk was. Samen met een groep jonge architecten behoorde Zanstra voor de oorlog tot de Groep 32, een groep die niet traditioneel wilde zijn maar ook niet puur zakelijk en functioneel. Versieren mocht van hen, want dit was een menselijke behoefte. Dus combineerde Zanstra een technische en bouwtypologische vernieuwingsdrang met een matige versierkunst. Zanstra zocht de markt op. Dat leverde hem in en buiten Amsterdam zeer veel opdrachten op, waaronder vele flats. In de Westelijke Tuinsteden bouwde Zanstra de kerk De Ark en flats in de strook tussen de Ring A10 en de ringspoorbaan. Ook deze flats hebben een kantoorkraag onderin om aan de grote vraag naar kantoren in de jaren zestig te voldoen. Tegenwoordig staan veel kantoren juist leeg en ook is de galerijflat als woningtype niet meer populair.

 

 

Laatst aangepast op vrijdag, 01 maart 2013 16:21