Geen monumentenstatus voor Nolensstraat: 'Slopen is makkelijker' Afdrukken

 

Iedereen erkent de monumentale waarde van de panden in de Nolensstraat in Nieuw-West. Toch dreigen ze nu tegen de vlakte te gaan.


Door: Marc Kruyswijk - 20 oktober 2020

Het is liefde op het tweede gezicht: je moet er als leek even een beetje moeite voor doen. Want de huizenblokken midden in Geuzenveld zijn een tikje groezelig en duurzaam verwaarloosd. Aan de achterkant zijn schotels gemonteerd tussen was die er al een tijdje hangt, zo te zien. Maar wie een andere bril opzet, of even niet doorfietst maar afstapt en kijkt, die heeft aan een paar seconden genoeg: dit steekt feilloos in elkaar. Dit is wederopbouwarchitectuur op z'n best.

'Toonaangevende architectuur'
Over dat oordeel zijn vrijwel alle deskundigen het eens: deze portiekwoningen van de vermaarde architect Willem van Tijen, gebouwd in 1953, vertegenwoordigen 'hoge erfgoedwaarden'. Het zijn onder meer de laatste herkenbare overblijfselen van het stedenbouwkundige ­concept van Cornelis van Eesteren van dit deel van ­Geuzenveld. Deskundigen stellen dat het een goed voorbeeld is van de gestandaardiseerde woningbouw. Reden destijds voor Erfgoed­vereniging Heemschut om een monumentenstatus aan te vragen voor de panden.

Dit voorjaar echter kregen de aanvragers te ­horen dat de monumentale waarde van de ­woningblokken weliswaar werd onderkend, maar dat toch niet kon worden overgegaan tot een monumentenstatus. Reden: ruimtelijke en maatschappelijke belangen wegen zwaarder.

Een zware dobber, zegt Norman Vervat van Heemschut. "Wij hebben bezwaar aangetekend, dat wordt woensdag behandeld. Als het moet, gaan we naar de rechter. Dit is zeer hoogwaardige architectuur. Van Tijen was een van de pioniers van van de naoorlogse volkshuis­vesting. Het is echt niet zo dat alles in Nieuw-West maar moet blijven zoals het ooit gebouwd is, maar dit is toonaangevende, belangrijke ­architectuur. Ook over de grenzen kent men ­deze gebouwen en staan ze in hoog aanzien."

Volgens Vervat dreigt het met de panden te gaan zoals vaker. "Eerst worden ze ­jarenlang verwaarloosd om vervolgens tot de conclusie te komen dat je beter kunt slopen. Die verwaarlozing heeft trouwens een voordeel: de eigenaren hebben er nooit van die lelijke kunststof kozijnen in kunnen zetten. Dat is dan weer een mooie reden voor behoud."

Afweging van belangen
Bewoner en architect Claudia Frankenreiter maakt zich kwaad over het afwijzen van de ­monumentenstatus voor de panden. "Dit zijn gave bouwblokken. Zou dit project niet in een achterstandswijk staan maar in een van de betere buurten, dan had dit zeker de aandacht gehad van betrokken burgers die zich tegen de eigenzinnigheid van de gemeente zouden verzetten. Ze willen gewoon slopen en iets nieuws bouwen omdat dat makkelijker zou zijn."

Frankenreiter zegt dat ook Monumenten & Archeologie (M&A) van de gemeente de opdracht heeft gekregen om de blokken te waarderen. "Ze werden hoog gewaardeerd en M&A adviseerde positief voor behoud. En ook de de welstandscommissie adviseerde positief voor behoud."

Een woordvoerder van de gemeente wijst erop dat aan het besluit een zorgvuldige belangenafweging is vooraf­gegaan. "De erfgoedwaarde wordt erkend. Voor de gemeente weegt echter zwaarder dat er al een vergevorderd planproces is voor sloop en nieuwbouw. Al in 2003 zijn deze panden aangewezen om te slopen. De gemeente en woningcorporatie Stadgenoot hebben daarmee verwachtingen gewekt richting de bewoners."

Ook speelt sociale veiligheid een rol, zegt de woordvoerder. Volgens haar stellen de bewoners dat de huidige vorm van bebouwing op de begane grond, met bergingen en nisjes, een onveilig gevoel geeft. "In de nieuwbouwplannen wordt die begane grond levendiger door bewoning. Ook kan er met nieuwbouw meer sociale en middeldure huur worden gerealiseerd."

Van: www.parool.nl; 20 oktober 2020.

 

 


Laatst aangepast op woensdag, 21 oktober 2020 00:13